"Oktay Şamil" imzası mənə fövqəladə doğma imzadı. Onu qırx ildən çoxdur tanıyıram. O, milli şairdir. Milli olduğu qədər də bəşəridir. Əsərləri cəmiyyətimizin milli xarakterini öyrənmək baxımından, olduqca maraqlıdır. Eyhamları, atmacaları, az sözlə çoxlu məna çatdırmaq qabiliyyəti, ciddi adamın yumoru oxucu qəlbini isindirir.
Oktay müəllimi sevməyənlər də bəlkə tapılar. Ölçü-biçisi itib-batmış indiki dünyamızda onun prinsipial mövqeyi, hər şeyi öz adıyla çağırmaq cəsarəti, qabaqcıl və müasir düşüncələri bəlkə kimlərəsə xoş gəlməyə bilər. Vətənin, millətin mənafeyi, milli ideallar bu adamlara öz mənfur məqsədinə çatmaq üçün tikinti materialıdır.
Onu da deyim, Oktay Şamilin leksikonu heyrətamiz dərəcədə zəngindir. Nadir işlədilən sözlər, söz birləşmələri tez-tez oxucunu müşahidə edir. İndi onu da xatırlayıram ki, tanınmış Moskva şairi Dmitri Çeselçukun tərcümələrində Oktay müəllimin şeirləri mənim 45 ilə yaxın yaşadığım Rusiyada necə rezonans doğurmuşdu.
Yaxınlarda görkəmli şairimizin publisistikası və esseləri ilə də tanış oldum. Nüfuzlu Pribaltika tənqidçisi Vitautas Kubilyus demişkən, esse intensiv fikirlər meydançasıdır. Bu mənada, Oktay Şamilin çap olunan esselərini, mən, böyük esse ustaları Lui Xorxe Borxes, Oruell, Əziz Nesin, Jivanetski, Zadornov kimi nəhəng esseçilərin əsərləri ilə tutuşdurub, müqayisə apara bilirəm.
Oktay Şamil hazırda iki kitabını çapa hazırlayır.
“Azpandemi trendindən reportajlar” və
“Ağcaqanadların Yevlax simpoziumu”... İnanıram, bu kitablar da müəllifinin adını ucalara qaldıracaq, yeni forma və məzmun axtarışları ilə oxucuları sevindirəcək.
Knyaz QOÇAQ,
“Literaturnaya qazeta”nın Qərbi Sibir
bölgəsi üzrə xüsusi müxbiri
25 fevral, 2023-cü il.