Bir şeirin tarixçəsi... - Xeyrulla Ağayev yazır

Həmişə dostlar, ziyalılar arasında görüşlərimizdə, söhbətlərimizdə, gənclik xatirələrindən söz düşəndə saçlarımla - görünüşümlə bağlı mənə deyirlər: "Necə olub ki, başın ağarmayıb?.." Cavabında, yarızarafat-yarıciddi, belə bir ifadəm var, deyirəm, "Dahi Azərbaycan filosofu Xeyrulla Ağayev XII əsrdə deyib ki, başı özbaşına buraxmazlar.")))

Bu yaxınlarda Moskvadan tələbə dostum gəlmişdi - Nəsib Nəbioğlu. AYB Moskva bürosunun rəhbəridir. Dost gəlişi bayram olar - deyiblər... 4 tələbə yoldaş- Nəsib Nəbioğlu, Sabir Mahmudov, Valeh Nəsibli və XII əsrdən gəlmiş mən... görüşüb oturdug... Onların üçünün də başı ağappag... Yenə həmin sual: "Başın niyə ağarmayıb?"... Yenə həmin cavabım... və Nəsib dedi ki, "bu söz məni tutdu, əmioğlu... hökmən bu sözə şeir yazacam"... 6-7 saat çəkən söhbətimiz zamanı o dəfələrlə bu ifadəyə eyham atdı. Duydum ki, Söz yaman tutub "əmioğlu Nəsibi"... Və bir neçə gün əvvəl Moskvadan şeiri yazıb göndərdi səhifəmə. və XII əsr reallığını nəzərə alaraq, "Xeyrulla ibn Soltana" yazıb...)))

"Xeyrulla, salam! Sağ-salamat gəlib çatdım. İnternetimi dünən açdırmışam. İşlərim çoxdur. Salamatçılıq olsa, noyabrın 15-də gələcəyəm Bakıya. Mütləq görüşəcəyik. Sənə yazdığım şeiri göndərirəm. Məndən Valehə salam deyərsən!

Nəsib NƏBİOĞLU

Bu başı qoymadım özbaşına mən
(XII əsr tələbə dostum Xeyrulla ibn Soltana)

Bu başa əzəldən diqqətim olub,
Ona böyük sayqım, hörmətim olub,
O məni ucaldıb, şöhrətim olub olub,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Min dərdli, acılı günü gözəldi,
Dumanı gözəldi, çəni gözəldi,
Allah qismətidi, dəni gözəldi,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Neyləyim, ağrısı, qovqası varmış,
Dünyaynan cəncəlli davası varmış,
Bir vətən sevdalı havası varmış,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Boş yerə bu başdan mən çətin keçəm,
Demərəm tənhayam, yalqızam, heçəm,
Sonu görünməyən karvanam, köçəm,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Nadanlar uzaqdan baxıb gülsə də,
Bu baş nələr çəkib bilən bilsə də,
Bu başdan başıma bəla gəlsə də,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Sözə arxalanıb, sözdən keçmişəm,
Təpədən, dərədən, düzdən keçmişəm,
Alovdan keçmışəm, közdən keçmişəm,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Qınadım ürəyi daş olanları,
Ağladım gözləri yaş olanları,
Sevdim qeyrətində baş olanları,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Döndüm yurdun əsl vətəndaşına,
Əyilib üz qoydum vətən daşına,
Bu başı qoymadım başlı-başına,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!

Sevdam bir çiçəyin, yarpağın altda,
Ruhum göydə, çismim torpağın altda,
Onu qorumuşam papağın altda,
Bu başı qoymadım özbaşına mən!


Becan.az