Qaranlıqdan cücərən arzular

"Та gəlirik biz də bir az anlayaq,
Məhzəri-irfanda vurur tək səbir.
Ya deyirik işləri sahmanlayaq,
Məclisi-əyanda vurur tək səbir..."

Əlləşirik, vuruşuruq, qapışırıq... istəyirik cəmiyyəti bir az maarifləndirək, xəbərlərdən agah eliyək, "tıkk"! - işıq sönür.

Neyniyək - bərbad ev, qaranlıq koma, nöyütsüz ocaq... - nə yaza bilirik, nə oxuya. Sonra da deyirlər həmkarlardan dalda qaldınız... indi də o zaman deyil ki, lampaya nöyüt tökək, ocaqda gərmə yandıraq - xam düşmüşük!..

Dərdimizə inanan yoxdur: Vallah, billah, tallah... ilhamımızın oyaq vaxtı işığımızı söndürürlər. İşıq yoxsa, sayt da dincəlir, onu yönəldən də!..

Əvəzində - qınaq da bizim, sınaq da bizim, "çağrılmamış qonaq" da bizim!.. İndi gəl, MİA-ya başa sal ki, vallah, işıq söndüyünə görə sayta yazı qoya bilmirik...

Görünür, hələ "tək səbir" bizdən əl çəkmir, yoxsa işıq idarəsi camaatı bu qədər işıqsızlığa vasil eləməz!

BAMƏZƏ